Η ιδιοφυΐα με το όνομα Anders Thomas Jensen έκανε και πάλι το θαύμα της. Ετοιμαζόμουνα να πω ότι αυτά "Τα μήλα του Αδάμ" είναι μια από τις καλύτερες ταινίες του -τουλάχιστον από όσες έχω δει μέχρι τώρα- αλλά μια ματιά στο παρελθόν της σχέσης μου με αυτόν τον εκκεντρικό Δανό καταρρίπτει αυτό τον ισχυρισμό. Για να γίνω πιο σαφής: έχει κάνει τελικά σκάρτη δουλειά ή όχι; Ρητορική ερώτηση και η απάντηση είναι: Μάλλον όχι. Εξαίρεση ίσως αποτελεί το "Skagerrak" (2003). Ολίγον τι γλυκερό και με εμφανές το κενό που αφήνει η απουσία των Δανέζικων. Σε τούτο το Adams æbler βλέπουμε τον πραγματικό Jensen, αυτόν που έχει αναγάγει σε τέχνη το παγερό, μαύρο χιούμορ της πατρίδας του ["Blinkende lygter" (2000)] και την μοναξιά του ανθρώπου που οδηγεί σε καθολικό αδιέξοδο ["Elsker dig for evigt" (2002)-writer, "Brødre" (2004)- writer, "Efter brylluppet" (2006)-σενάριο]. Εμφανές και το "πείραγμά" του στους χαρακτήρες του "Red Road" (2006). Η σκιαγράφηση ήταν τόσο Jensen-ική που στο τέλος της ταινίας δεν αντιστάθηκα να μην επιβεβαιώσω την υποψία μου για την ανάμιξή του. Και φυσικά, τζόκερ, ήταν εκεί. Πρόκειται για μια αλληγορική ταινία βασισμένη, εν μέρει, στη βιβλική ιστορία της Γένεσης και στο Βιβλίο του Ιώβ. Το θέμα τυγχάνει τέτοιας επεξεργασίας ώστε να μην αποβαίνει καθόλου βαρετό, αντιθέτως προκαλεί καθηλωτικό ενδιαφέρον. Οι ατάκες είναι τόσο έξυπνες και διαδέχονται η μια την άλλη τόσο γρήγορα σε βαθμό που θυμίζουν αγώνα λόγων σε αρχαίο θέατρο. Εντοπίζονται όλων των ειδών οι χαρακτήρες. O τραχύς, ο προκατειλημμένος, ο ευαίσθητος, ο φοβισμένος, ο μοναχικός, ο εύθυμος, ο επιθετικός, ο ευθυνόφοβος και τέλος ο αισιόδοξος. To φοβερό τρίο Ulrich Thomsen-Mads Mikkelsen-Nikolaj Lie Kaas δίνει εδώ τον καλύτερο του εαυτό σε ένα έξοχο δείγμα μαύρης κωμωδίας που αξίζει να δείτε. Συνίσταται για κάποια άγια νύκτα, από αυτές που διανύουμε: Με κατανυκτικό γέλιο.
