6.2.11

Sun

Το απογευματινό φως/ φιλτραρισμένο στις λεπτές, σκούρες κουρτίνες/ άδειαζε στο δωμάτιο μια κρυάδα σχεδόν ανοιξιάτικη/ χάζεψα τη σκιά που άφηνε το μισοφαγωμένο μήλο στο τραπέζι/ όλα τα ακατάστατα πράγματα στο πάτωμα/ περιτύλιγμα σοκολάτας κέρματα παπούτσια ποστ ιτ βιβλίο ντεζαβού/ μια δεκαετία ντεζαβού/ η τυχαία σελίδα 49 όπου μια φώτο του Γκραφ Ζέππελιν πάνω από τις πυραμίδες της Γκίζας/ στο γνωστό μαύρο μαντρότοιχο/ καθόντουσαν τρία πουλιά κι ένα μικρότερο/ starvation of a mind / αλλά οι ψίθυροι ήταν τόσο πιο πάνω από μένα/ ...ΨψΨψΨψΨψΨ.../ σαν κάποιος να φταρνιζόταν παρατεταμένα με το πρόσωπο χωμένο σε μαξιλάρι/ που τελικά παραδινόμουν σε βραχείς μονοκόμματους ύπνους/ ζωντανό απολίθωμα χίπ@@@@/ στον προτελευταίο πλαγιασμένος σε μια ντιβανοκασέλα/ προσπαθούσα να φτιάξω μια χαλασμένη κασσέτα των Poésie Noire/ για ν' ακούσω το χαμένο λεπτό του Gioconda smile/ τον τελευταίο δεν τον πολυθυμάμαι αλλά ήταν τρομακτικό/ όπου ένας τύπος με προχωρημένη περιοδοντίτιδα/ βλ. βαμπίρι στο Valerie a týden divu [(1970)Valerie and her week of wonders]/ μ' ανάγκαζε να περάσω μια τριχιά με ναυτικό κόμπο σ' ένα μικροσκοπικό βελόνι/ όταν κατάφερα να ανασηκωθώ/ έξω είχε σουρουπώσει για τα καλά/ και η αριστερή μου κάλτσα ήταν οριστικά και αμετάκλητα χαμένη.

Daylong