[Τις τελευταίες εβδομάδες συνέβηκαν πολλά κουραστικά πράγματα/ η παράνοια τσαλαπατάει θριαμβευτικά τις τελευταίες ελπίδες της λογικής/ δε ξέρω τι αποθεματικό υπερκόσμιας έμφυτης ευγένειας/ ή επίκτητης αναισθησίας/ χρειάζεται να διαθέτει κανείς πια/ για να αντέξει τόσο παραλογισμό και ανοησία/ από τα μικρά στα μεγάλα/ η ανθρωπότης ένα ποτάμι στρωμένο με πλαστικές πέτρες/ λείες αλλά τοξικές/ έτσι μου 'ρχεται/ ώρες ώρες/ να τα βροντήξω όλα και να γυρίσω σπίτι/ να μάθω απ' την αρχή να τρώω με μαχαιροπίρουνα/ φαγητά που δεν τα λένε σάντουιτς ή τοστ/ να με λένε μισάνθρωπο/ και να πετάω τα βρακιά και τις κάλτσες μου κάτω απ' το κρεβάτι/ χωρίς ντροπή/ ασουλούπωτος/ χαντακωμένος και ξεροκέφαλος/ μόνος με τις γάτες κι ό, τι έχει απομείνει από το βιβλιομάνι/ τελοσπάντων/ σα να μη φτάναν όλα αυτά τα τριτοκοσμικά/ βάζω να δω τίποτα αλλοδαπό να με ξεμπλοκάρει/ και μπίνγκο/ Time (2006)/ Samaria (2004)/ Breath (2007)/ ό, τι έχει βγάλει ο Κι Ντουκ μετά το The Isle (2000) είναι τόσο βαρετό όσο η ίδια η αρρωστημένη φύση των ανθρώπων που προσπαθεί να περιγράψει/ κάλιο οι κινέζοι/ τουλάχιστον έχουν καλύτερο κάδρο/ όσο για την Χάβρη του Καουρισμάκι/ για όσους από σας με ρωτήσατε/ άποψη μου είναι ότι καλά κάνει να τα μαζεύει σιγά σιγά ο μέγας / διότι τα πρώτα ψύγματα ξεμωράματος είναι πλέον διακριτά/ ίσως βέβαια, μερίδιο σ' αυτό τον όλεθρο να είχε και η ξενική/ η γαλλική δηλαδή/ αλλά και πάλι (όπως επίσης έχω ξαναναφέρει) τι δυναμική μπορεί να έχει αυτή η μετριότητα δίπλα στις άλλες ξενικές του ταινίες; [ La vie de boheme (1992) και I hired a contract killer( (1990)].Κάπως έτσι ζητείται νεαρός να συνοδεύσει κατάκοπη τεκνατζού στο αυριανό πάρτυ του poplie/ για το προικοσύμφωνο αποτείνεστε στο osonnenstrahlo@gmail.com]
