50+1 Καλοκαιρινές ιστορίες

1. Le notti di Cabiria (1957) - Federico Fellini
2. Iklimler (2006) - Nuri Bilge Ceylan
3. Il sorpasso (1962) - Dino Risi
4. Kikujiro nô no natsu (1999) - Takeshi Kitano
5. Cry-Baby (1990) - John Waters
6. En kärlekshistoria (1970) - Roy Andersson
7. Ακάμας (2006) - Πανίκος Χρυσάνθου
8. Le grand chemin (1987) - Jean-Loup Hubert
9. Le genou de Claire (1970) - Eric Rohmer
10. Do the Right Thing (1989) - Spike Lee
11. Les Textiles (2004) - Franck Landron
12. Den bästa sommaren (2000) - Ulf Malmros
13. Sieben Sommersprossen (1978) - Herrmann Zschoche
14. Les bronzés (1978) - Patrice Leconte
15. Mr. Hobbs Takes a Vacation (1962) - Henry Koster
16. December Boys (2007) - Rod Hardy
17. Yangguang Canlan de Rizi (1994) - Wen Jiang
18. Suddenly, Last summer (1959) - Joseph L. Mankiewicz
19. Plein soleil (1960) - René Clément
20. Sommaren med Monika (1953) - Ingmar Bergman
21. Rozmarné léto (1968) - Jirí Menzel
22. Haut bas fragile (1995) - Jacques Rivette
23. Vicky Cristina Barcelona (2008) - Woody Allen
24. The Wackness (2008) - Jonathan Levine
25. Nos jours heureux (2006) - Olivier Nakache ,Eric Toledano
26. Im Juli. (2000) - Fatih Akin
27. Mitt liv som hund (1985) - Lasse Hallström
28. Fata Morgana (1971) - Werner Herzog
29. Neskolko dney iz zhizni I.I. Oblomova (1980) - Nikita Mikhalkov
30. Kid Svensk (2007) - Nanna Huolman
31. Dirty Dancing (1987) - Emile Ardolino
32. Mimi wo sumaseba (1995) - Yoshifumi Kondo
33. In America(2002) - Jim Sheridan
34. The Darjeeling Limited (2007) - Wes Anderson
35. La piscine (1969) - Jacques Deray
36. The Sheltering Sky (1990) - Bernardo Bertolucci
37. Nóz w wodzie (1962) - Roman Polanski
38. 37°2 le matin (1986) - Jean-Jacques Beineix
39. The Man in the Moon (1991) - Robert Mulligan
40. Arizona Dream (1993) - Emir Kusturica
41. The Life Aquatic with Steve Zissou (2004) - Wes Anderson
42. Le mépris (1963) - Jean-Luc Godard
43. The Painted Veil (2006) - John Curran
44. The Thief of Bagdad (1940) - Ludwig Berger, Michael Powell
45. Ποτέ την Κυριακή (1960) - Jules Dassin
46. Les vacances de Monsieur Hulot (1953) - Jacques Tati
47. Summer of Sam (1999) - Spike Lee
48. Κορίτσια στον Ήλιο (1968) – Βασίλης Γεωργιάδης
49. From Here to Eternity (1953) - Fred Zinnemann
50. Le grand bleu (1988) - Luc Besson
51. Little Miss Sunshine (2006) - Jonathan Dayton, Valerie Faris

Ανακατωμένα.

Matti Pellonpää (1951- 1995)

Από αυτούς που δύσκολα συναντάει κανείς σήμερα. Υπάρχουν.

O Matti Pellonpää ήταν ένας γνήσιος μποέμ τύπος κι όχι απλά ο Αλβανός φτωχός μετανάστης Ροδόλφο, στην ταινία του Καουρισμάκι La vie de bohème (1992). Αυτό αποδεικνύεται από το βίο και την πολιτεία του. Φαίνεται ότι συχνά δανειζόταν στοιχεία από τον ίδιο του τον εαυτό για να αποδώσει καλύτερα τους χαρακτήρες που ενσάρκωνε. Αυτοί οι περιθωριακοί τύποι ήταν όλο του το σύμπαν για να μην πούμε ο εαυτός του κερματισμένος και ειδωμένος από διαφορετικές σκοπιές.

Κατά τη δεκαετία του 80' φαίνεται ότι διέμενε σε διάφορα κλασάτα εστιατόρια του Ελσίνκι, συχνά παρατηρώντας τους ανθρώπους και δημιουργώντας καταστάσεις. Ο πουριτανισμός της Φινλανδικής κοινωνίας δε χόρταινε να τρέφεται από τα γεγονότα της ζωής του: πως δεν είχε μόνιμο κατάλυμα και πως συχνά κυκλοφορούσε με δανεικά ρούχα.

Η καριέρα του ξεκίνησε το 1962 οπότε και εμφανίστηκε ως θεατρικός εκφωνητής στο ραδιόφωνο. Τη δεκαετία του 70' παράλληλα με τις σπουδές του στη Φινλανδική Ακαδημία Θεάτρου πήρε μέρος σε πολλές ερασιτεχνικές παραστάσεις. Αποφοίτησε από την Ακαδημία το 1977. Φυσικά συνέχισε να κάνει ραδιόφωνο και τηλεόραση και υπήρξε από τους κωμικούς (τραγικούς) ραδιοφωνικούς παραγωγούς της χώρας. Πήρε μέρος σε περίπου 60 ταινίες εκ των οποίων οι 17 (αν δεν απατώμαι) ήταν σε σκηνοθεσία Μίκα ή Άκι Καουρισμάκι. Ένα μικρό ρόλο είχε και στο Night on Earth (1991) του Jarmusch.
Το 1993 του απονέμεται το βραβείο Felix (Ευρωπαϊκής Ακαδημίας κινηματογράφου).

Συμμετείχε στις μπάντες Johan Lewis & Korjaa Pois, Juice Leskinen Grand Slam, Popeda, Eppu Normaali και Sleepy Sleepers των μετέπειτα Leningrad Cowboys. Υπήρξε frontman της μπάντας Peltsix (1989-1995) με δυο albums στο ενεργητικό τους LIHAA JA LEIKKELEITÄ (Megamania Music, 1991) και SILKKAA KRYPTONIITTIA (Flamingo Music, 1993). Αναγνωρίσιμη φωνή και ερμηνεία...ένα στυλ διαχρονικά καμμένο σε χιλιόμετρα road movies.

Οποιαδήποτε απόπειρα περιγραφής καταλήγει σε αδιέξοδο.

Δεν μπορώ να αποφασίσω ποιος από τους χαρακτήρες που υποδύεται στις ταινίες του Καουρισμάκι είναι ο αγαπημένος μου επειδή όλοι καταλήγουν, κατά ένα μαγικό τρόπο, στο όνομά του.

Αξεχώριστα.

Τελευταία κυκλοφόρησε μια βιογραφία του που ελπίζω κάποτε να είμαι σε θέση να διαβάσω, "Matti Pellonpää – itsensä näköisenä" του Lauri Timonen.

Συνοψίζοντας, θα ήθελα να αναφέρω τουλάχιστον τρεις περιπτώσεις στις οποίες γίνεται μνεία του Pellonpää. Οι δυο τοποθετούνται σε διαφορετικές pub στο Ελσίνκι ( Coronoa Bar & Billiards) όπου βρίσκεται αναρτημένη η φωτογραφία του. Αυτή η ιδέα είναι σαφώς παρμένη από την ίδια διάταξη της φωτογραφίας στο Ο άνθρωπος χωρίς παρελθόν (2002). Η τελευταία περίπτωση εντοπίζεται στο Παρίσι το 1988 στην οδό Rue du Fouarre 6 όπου σε μια μισοσκισμένη, τοιχοκολλημένη αφίσα διακρίνεται το πρόσωπό του.

Το παιχνίδι σταμάτησε στις 13 Ιουλίου 1995. Και δεν είμαι σίγουρος γιατί.