[* Tο Amour (2012) θα μπορούσα άνετα να το είχα αποφύγει αν δεν ήμουνα στη μέση των μεγάλων ωρών της νύχτας. Νυσταλέος και περίεργος. Κυρίως. Ο παππουδένιος καναπές, ο γλυκός κι απαλός ήχος του νερού στη λαστιχένια θερμοφόρα, η ηρεμία μου σύντομα ανατράπηκαν. Και για μια ακόμα φορά, ποιός ανόητος εκσφενδονίζει την πραγματικότητα - κουραδάκια στον ήδη υπερχειλισμένο βόθρο μας. Επιτέλους, λίγη ευγένεια - τσάμπα είναι. Πορτοφίιιιιιιιιιινο.]
|
10.2.13
(Τραμπουκ)αμούρ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)