Η αστοχια επιβεβαιώνεται με άφθονες πατάτες σε κατολίσθηση: How to be (2008), Somersault (2004), The Boys are back (2009).
To Bright Star (2009) ήταν συμπαθητικό αν και η προσωπικότητα και η τέχνη του Keats ποτέ δεν με ενέπνευσε. Tι τέχνη και πράσινα άλογα. Ένας νέος που φθίνει - με την αρρώστεια να' χει δαγκώσει γερά ό,τι ζωντανό τον περιβάλλει - τι κληρονομιά να έχει αφήσει στην ποίηση; Μην ακούω ανοησίες και συγχύζομαι.
Αντίθετα, ενδιαφέρον παρουσιάζει ο βίος της δεσποινίδας Fanny Brawne.
Τι έλεγα; ..ω ναι για την ταινία. Ξέρω γω. ΟΚ. Μάλλον.
