stages

..................

*philippe jusforgues

_*_

*God has given you one face, and you make yourself another. / W.Shakespeare

*pic

insomne

*Alma

ΖΖΖΖ

*Είδα όνειρο ότι κοιμήθηκα στο κρεβάτι της πριγκίπισσας με το μπιζέλι. κι όταν ξύπνησα κοίταξα κάτω. όπου ήταν ο Ρίβερ Φοίνιξ με την καθηγήτρια της κλασικής, του εξηγούσε κάτι για τα πέη των αρχαϊκών γλυπτών. και μετά έπαθε ονείρωξη. αυτός. εκείνη έτρωγε ψωμί ή κάτι τέτοιο. και ακριβώς εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι άργησα και ξύπνησα με το μαξιλάρι τίγκα στα σάλια. πρέπει να γυρίσω. ασαπ.

**φώτο Ryan McGinley

request

.......................

*(ζενιάλ χαχ!) Oh no, come with me to Helsinki feat. Sharon Tate
**tack, Emil of the maple hills

A girl (feeling bleary) on Sunday

.

Kino - Cabaret Voltaire

Exotika - Chris & Cosey

Berufsverbot - SPK
Something came over me - Throbbing Gristle
Since the accident - Severed heads
Memories - Klinik
Nothing at all - Anne Clark
Noćne šetnje - Borghesia
Haunted - Section 25
Blume - Einsturzende Neubauten
Jinx - Tuxedomoon
This Could Be The End - The Legendary Pink Dots

Τα πνεύματα της σούπας

*pics

_*_

*THROUGH winter-time we call on spring,/And through the spring on summer call,/ And when abounding hedges ring/ Declare that winter's best of all;/ And after that there s nothing good/Because the spring-time has not come -/ Nor know that what disturbs our blood/ Is but its longing for the tomb.

William Butler Yeats, The Wheel

Brothers in arms

*Aki & Mika Kaurismäki, Helsinki mid-80's?, Photo: Jim Jarmusch / appeared in Helsingin Sanomat (17 Oct 2008)

Good for the heart

*Happiness is not always the best way to be happy

λόουντεντ

*μερικές φορές όταν τα πράγματα είναι απλά. οι άνθρωποι μοιάζουν ίδιοι ο ένας με τον άλλο. ολόιδιοι με διαφορετικά στόματα. και χαρακτηριστικά που πλήττουν. αφημένα κάπως παράξενα ή όχι ανάλογα με τη διάθεση πάνω στα μαξιλάρια τους. κοιτιούνται προσπαθώντας να θυμηθούν πώς ήτανε πριν αλλά δε θέλουν. κι όπου ακουμπάνε. (ότι ήθελαν να πάνε στο φεγγάρι. στο θεό θέλουν) μίσος και ντροπή και απώλεια.
εκείνες τις φορές τα πράγματα είναι τόσο πιο πολύπλοκα. που σχεδόν δεν τα καταφέρνω.

Νάνσυ

...............

*Nancy Spero (1926-2009)

Παρόλο που χαρακτηρίζεται ως μία από τις επιδραστικότερες εκπροσώπους του φεμινισμού (μια ταμπέλα ταυτόσημη με τη λέξη χολέρα - χειρότερη/λαικϊστικη ταμπέλα έβερ ), εντούτοις την αγαπώ την Νάνσυ Σπίρο. Νομίζω πως είναι ό, τι καλύτερο μου άφησε το μάθημα που ετοιμάζομαι να δώσω. Έχω κουραστεί τραγικά να αποδέχομαι την πρωτοπορία του Ματίς και τα καμώματα των φωβιστών. Τουλάχιστον τούτη η Νάνσυ όσο τυφλή οπαδός της μουνοελευθεριότητας κι αν ήτανε, διάβαζε Αρτώ.
Και μερικές φορές (μεταξύ μας πάντα) μπορεί και να τον ζήλευε.

.

_*_

.........

*eva eun-sil han

Νάντυα

...

....


...

...

....

....

....

....

....

*Σκαλίζοντας τη λίστα όσων επιχείρησαν (αποτυχημένα) να εικονογραφήσουν το "Ο μαιτρ και η Μαργαρίτα" και μετά από πολλαπλές απογοητεύσεις, έπεσα, ευτυχώς, πάνω σε τούτο δω το κορίτσι. Βρήκα αρκετά από τα σκίτσα της για το βιβλίο, τα πορτραίτα της Μαργαρίτας και του Πιλάτου, του Μαιτρ, σκηνές στην πόλη (τα 3 πορτραίτα στην κεφαλίδα της ανάρτησης είναι δικά της). Μα ποιό επιτέλους ήταν αυτό το μυστήριο κορίτσι; Δεν την είχα ακούσει ποτέ. Η γραμμή της με εντυπωσίασε αρκετά ώστε να ψάξω εντατικά τρεις μέρες και να συγκεντρώσω ικανοποιητικά στοιχεία (και την άνωθεν μικρή πινακοθήκη). Η δουλειά ήταν δύσκολη διότι τα λήμματα ήταν μικρά - αντίθετα στα ρώσικα το υλικό ηταν άφθονο. Έπρεπε να στραφώ στην πηγή.

** Η Nadya Rusheva (Надя Рушева) γεννήθηκε το 1952 στο Ουλάν Μπατόρ (πρωτεύουσα της σημερινής Μογγολίας) και πέθανε αναπάντεχα από εγκεφαλική αιμορραγία το 1969, σε ηλικία 17 ετών. Οι γονείς της ήταν και οι δυο άνθρωποι της τέχνης. Η Νάντυα μεγάλωσε μέσα στα θέατρα, τα μπαλέτα, τα βιβλία και τις μουσικές. Στα εφτά της ζωγράφιζε τα παραμύθια και τις ιστορίες που άκουγε από τον πατέρα της ("The Tale of Tsar Saltan" του Pushkin, ελληνική μυθολογία). Κατά τη διάρκεια της (σύντομης) ζωής της εικονογράφησε περίπου 50 συγγραφείς και ποιητές μεταξύ των οποίων οι Antoine de Saint-Exupery, Shakespeare, Rabelais, Byron, Dickens, Hugo, Mark Twain, Gogol, Lermontov, Bulgakov, Leo Tolstoy ("Πόλεμος και Ειρήνη"). Δούλευε ασταμάτητα (άφησε μια κληρονομιά περίπου 10.000 σχεδίων) για πολλές ώρες, γεγονός που οδήγησε ορισμένους σύγχρονους κριτικούς στο συμπέρασμα ότι υπήρξε ένα παιδί θαύμα - κατασκεύασμα και θύμα της σοβιετικής προπαγάνδας. Είναι γενικά παραδεκτό ότι η σοβιετική πρακτική της προσφοράς άρτων και θεαμάτων κατέστρεψε πολλές πνευματικές προσωπικότητες (λόγω της πίεσης στην οποία τους υπέβαλλε). Εντούτοις, αδυνατώ να πιστέψω -μου φαίνεται εξαιρετικά μοιρολατρικό και πρόχειρο συμπέρασμα για να είμαι ειλικρινής, πέρα απ' το γεγονός ότι υποβαθμίζει τον καλλιτέχνη και το έργο του - ότι η πίεση και η "εκμετάλλευση" την οδήγησε στο θάνατο. Στο κάτω - κάτω θεωρώ αρκετά λογική την τακτική του καθεστώτος : Όταν βρίσκεις ένα αστέρι στο σκοτάδι είναι λογικό να θες να το βάλεις πάνω απ' το κεφάλι σου. Πρόλαβε τουλάχιστον να δουλέψει αρκετά (δεκαπέντε προσωπικές εκθέσεις σε πέντε χρόνια), να ταξιδέψει λίγο, να μάθει όσα της χρειάζονταν και να εγκαταλείψει κλείνοντας ένα θεαματικό κύκλο. Στα χρόνια που ακολούθησαν το θάνατό της, έγινε ακόμη πιο διάσημη (το καθεστώς φρόντισε, με περιοδικές εκθέσεις σε όλη την επικράτεια). Κατάφερα να ανακαλύψω δυο ακόμη στοιχεία. Το πρώτο είναι ένα ντοκυμαντέρ, γυρισμένο το 1972 απο κάποιον Iossif Trakhtenguerts (Иосиф Самойлович ТРАХТЕНГЕРЦ) με τίτλο "Trois histoires de Nadya Rusheva" (Три рассказа Нади Рушевой). Δεν κατάφερα να εντοπίσω τίποτε σχετικό με την ταινία ή τον σκηνοθέτη. Το δεύτερο στοιχείο είναι ένα βίντεο στο γιου τιούμπ (με τα εξής στοιχεία: Documentary about a young artist Nadia Rusheva. Lenfilm Studio. 1969. Screenplay by: G. Silin, A. Pinsker/ Directed Kalinin/ Operator Yu Nikolaev/ Sound Engineer N. Zinin/ Translated Janson) επίσης αδιέξοδο.
Το βλέπεις κι εσύ, πώς με μια μονοκοντυλιά, ένα παιδί, κατάφερε να συλλάβει, να καταγράψει και τελικώς να ενσωματωθεί στην ουσία του υποκειμένου;