Ο ανθρωπος χωρις παρελθον: Νοεμβρίου 2011

29.11.11

27.11.11

[* Στο βουνό όλα ήταν όπως πριν/ κίτρινα, λασπωμένα κι άγουρα/ όμως φρέσκα/ η ίδια υγρασία δεν είχε κάνει την ίδια δουλειά στο συναίσθημα/ όταν φτάσεις να σφίγγεις τις γροθιές και να νιώθεις τη λάσπη σου/ σημαίνει ότι δεν ακούς πια/ ό, τι σε δένει σε άνθρωπο/ την ώρα που έλυνα τον κόμπο της εβδομάδας στο ξέφωτο/ με πλησίασε ένα θηλυκό γατί που ήθελε αγάπες/ θυμήθηκα πόσο καιρό είμαι βουβός/ πόσο καιρό έχω να μιλήσω δηλαδή/ πέρα από το καθημερινό τραύλισμα/ και σχεδόν βούρκωσα/ κοίταγα το γυαλιστερό τρίχωμα της μικρής να λαμπυρίζει καθώς έσπρωχνε ένα σκουπιδάκι στο τσιμέντο/ πέρα δώθε οι έξυπνες πατούσες/ έγειρα δίπλα της/ και ξέχασα/ μα την αλήθεια ξέχασα/ πολλές φορές και για ώρα όλα τα πράγματα που με ξεχάσαν κι εκείνα/ και μετά ήρθαν οι μέλισσες/ όταν είπε ότι οι μέλισσες απορρίπτουν τα πτώματα για να μη μολυνθεί η αποικία/ τα τρώνε οι σφήκες/ σκεφτόμουν τι τραγούδι θα μπορούσε να παίζει κατά τη διάρκεια της σεμνής τελετής της απόρριψης/ και μάλλον θα' ταν κάτι σαν το the Sexual Loneliness Of Jesus Christ/ επιτέλους ένας άνθρωπος με πάθος/ για δυο και πλέον ώρες άκουγα υπνωτισμένος τον άνθρωπο να μου μιλάει για τις μέλισσες/ για το πώς κουβαλάει τα σπιτάκια τους από το Λαύριο στη Θήβα και σ' άλλα μέρη/ εκεί όπου υπάρχει θυμάρι και βαμβάκι κι άλλο φαγητό για να φτιαχτεί το μέλι/ ανίκανος να προβάλω αντίσταση/ ανίκανος να διακρίνω το ψέμα απ' την αλήθεια/ μόνο βούλιαζα στη ζεστασιά του φθαρμένου μου πουλόβερ/ το μισό πρόσωπο ν' αναπνέει μες στο ίδιο χνώτο/ όταν τελείωσε είχε γύρω του το φως/ και στο ημίφως το ένοχο ύφος της πολυλογίας/ βύθισε την παλάμη στο βουνό με τις φρεσκοκομμένες ελιές και σώπασε/ οι μέλισσες με είχαν νικήσει κατά κράτος/ στην ησυχία πέρα απ' τις ερασιτεχνικές μου άμυνες επιτέλους κάποιος μου είχε μιλήσει/ο ήχος απ' τα καθαρά συριστικά σύμφωνα/ με κοίταξε πάλι συμπληρώνοντας/ κάτι για τον όλεθρο στις πόλεις/ αλλά ο κύκλος είχε ήδη κλείσει/ και για μένα θα ήταν πάντα ένας άνθρωπος με ένα ολέθριο κεντρί κι ένα πάθος/ αργά το Σάββατο.]

25.11.11

A nerd on Friday

The Left Banke - Ivy, Ivy

Margo Guryan - Love Songs
The Free Design - Where Do I Go (Madlib Remix)
Nicolas Jaar - Too Many Kids Finding Rain In The Dust
Mulatu Astatke - Chifara
Mahmoud Ahmed - Tezeta
Gillian Hills - Tomorrow Is Another Day
Chantal Goya - Comment le Revoir
The Zombies - Telescope
The Magnetic Fields - I Don't Really Love You Any More
Yo La Tengo - Winter a Go-Go
Stelvio Cipriani - Emily's Studio
Peppino di Capri - Don't play that song
Marianne Faithfull - Quando Ballai Con Lui
Smokey And His Sister - Creators of Rain

<press play>

Νιού

[* κάπως έτσι ο καινούριος λάρρυγκους]

22.11.11

Formalities

[* αγκάθι]

20.11.11

A (tumbled dried) girl on Sunday

Anne Clark - The Sitting Room

The Kilimanjaro Darkjazz Ensemble - Pearls For Swine
Lali Puna - Alienation
Kattoo - Grind Piano
Air - Venus
Yann Tiersen - Another Shore
Sebastien Tellier - Fantino
John Maus - Hey Moon
Εfterklang - Natural Tune
Tennis - Take me somewhere
Αλέκα Κανελλίδου - Τhe more i see you
Ela Orleans - Something Higher
Dirty Beaches - No Fun
Still corners - Demons

<press play>

19.11.11

Δυο-δυο

[*Παρανομίες]

18.11.11

Fierce

[*pyjamas on]

14.11.11

Δευτέρα

[*Καλή εβδομάδα νιντζάκια]
The Liquidator/ Will soon be coming around/ You won't feel safer/ Until you get out of town

13.11.11

Bored to death

[Συγκυρίες/ τις μέρες που αποφασίζω να φάω/ εξαφανίζεται το πιρούνι/ κάποτε ήταν τέσσερα/ αλλά χάθηκαν/ τα τρία εννοώ/ κατά τη βραχεία περίοδο της αφθονίας/ όπου κραιπαλιασμένος ώρες πρωινές/ κι αφού είχα περιδρομιάσει τυφλά σχεδόν/ τα πέταγα (πιθανότατα) στα σκουπίδια/ μαζί με τα υπολείμματα και τις συσκευασίες τζάνκφουντ/ την ώρα που προσπαθούσα να τεμαχίσω τη μπριζόλα/ κρατώντας την στο πιάτο με το κουτάλι/ ο σκατοφλώρος -ένας Αθηναίος κομμάντο οφείλει να έχει πάντα πάνω του ένα ελβετικό σουγιά/ σκεφτόμουν πόσο γαμάτα μπορεί να γίνουν τα πράγματα/ και τώρα με το κρύο ίσως ανάβουμε τσουκάλια στα διαμερίσματα/ με χύτρες και παραμύθια σαν αυτό εδώ/ πείτε μου είναι δυνατόν να ξεχάσει κανείς βιβλίο που γράφτηκε από κάποιαν που actually λέγεται Πιπίνα Τσιμικάλη;/ και επιπλέον στο σημείο αυτό να σας θυμίσω ότι κανείς δε με βοήθησε να βρω αυτό εδώ παρόλο που σας ικέτεψα/ τσάκω πάλι λίγο τ' όνομα Διατσέντα Παρίση/ χόρρορ/τελοσπάντων ξεκίνησα να λέω για τη μπριζόλα/ και τελικά απλώς ήθελα να αναφέρω/ ότι τις τελευταίες μέρες νιώθω σαν πρωτάκι με άγραφη την ορθογραφία/ πρωινό Δευτέρας στην τάξη/ η ορθογραφία με ξεπερνάει/ αν με πιάνεις.]

_*_

[*Her]

12.11.11

Κακάο με μέλι

[* sunny sunny cold cold]

So

[* even though]

11.11.11

Έκτακτο

[* Οι νεανίαι]

Freaked out

[* d' smile]

10.11.11

Μεσοβδόμαδα

[*Gnossienne για τις καούρες]

8.11.11

Basics

[* A basic inhabitable volume; foldable, inflatable and reversible (...) I came up with an almost immaterial house that self inflates with body heat or from the heat of the sun; so simple and versatile that it protects us from the cold and from the heat when reversed; so light that it floats; and moreover, it folds up and fits into your pocket. Ideal for a life on the move without material ties. Having everything without having almost anything (...) Αν είσαι κρυόκωλος, το μπούλο εν ολίγοις. Ο θεός Μπίλυς δε γουάιλντ Τερλέγκας, κεντάει "Έφτιαξα δικό μου (κόσμο) σπίτι όπως οι τρελοί και χωράω εγώ μόνο κι είμαστε πολλοί". Αυτό εδώ παίζει να' ναι κείνος ο κόσμος. Το σπίτι του μέλλοντος. Τουλάχιστον για τα προσεχή χρόνια, έτσι όπως φαντάζομαι την εξέλιξη της κατάστασης. Είναι γνωστό, ότι σχεδόν όλοι θα γίνουμε νομάδες. Θα διπλώνουμε το λοιπόν το σπίτι στην τσέπη -που δεν θα χρησιμεύει πια για κάτι άλλο- και θα παίρνουμε σβάρνα τα όρη και τα παραόρη να βρούμε την τύχη μας. Κουζίνα δε διαθέτει αυτό το σπίτι διότι δε θα τίθεται θέμα χρήσης ηλεκτρικής ενέργειας. Συνεπώς θα τρώμε μόνο ό, τι πέφτει κάτω απ' τα δέντρα και ό ,τι τελοσπάντων είναι εύκολα προσβάσιμο χωρίς ψήσιμο. Μπάνιο δε διαθέτει για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Και σιγά σιγά θα επανέλθουν όλα στο φυσιολογικό τους: το νόμο της ζούγκλας. Ακραίο, δίκαιο, θερμό και σκέτο. Αν θέλεις μικρό μου.]