Πρόκειται για μια ταινία του Θανάση Ρεντζή. Είχα την τύχη να την παρακολουθήσω στα πλαίσια ενός φεστιβάλ πειραματικού κινηματογράφου, τον Ιούνιο του 2006. Ο σκηνοθέτης ήταν παρών. Τελείως πριβέ καταστάσεις, μη φανταστείς φεστιβάλ με ουρές κόσμου να συρρέουν και να σπρώχνονται. Η επαρχία.
Και μετά η ταινία. Γκραβούρες σε κίνηση. Κάπως σαν κινούμενη χαρτοκοπτική φαντάσου.
Το εγχείρημα του σκηνοθέτη ήταν αρκετά δύσκολο -να δουλεύει με τόσες πολλές και διαφορετικές φιγούρες και να στήνει μικρόκοσμους κολάζ- αλλά το πέτυχε με ένα αποτέλεσμα πρωτοπόρο και άκρως ενδιαφέρον. Γκραβούρες, αναπαραστάσεις της Ευρωπαϊκής αστικής τάξης του 19ου αιώνα, του ιδεολογικού υπόβαθρου, των ανησυχιών, και των μύθων της. Κάπως σαν ο μύθος της εξέλιξης της τάξης αυτής και του impact που είχε σε ό,τι ακολούθησε (γέννηση, παιδική ηλικία, ενηλικίωση, θάνατος). Βιο-γραφία.
Δεν είχα ξαναδεί τίποτα παρόμοιο και η ποιητική του αφηγητή ψιλοακατανόητη για εκείνες τις μεγάλες ώρες, αλλά μου άρεσε. Το βρήκα ελιτίστικο με μια απλότητα αφοπλιστική - δεν είναι της ώρας τώρα να εξηγήσω το πίστευε και μη ερεύνα.
Θυμάμαι πόσο είχα ενθουσιαστεί από κείνη την ανορθόδοξη χαρτοκοπτική, πόσο με συγκίνησε ο τόνος του σκηνοθέτη και πόσο θα' θελα κάποιος να μου εξηγήσει τον τρόπο με τον οποίο φτιάχνει κανείς σινεμά, λες για τον εαυτό του μόνο.
Κι όμως, εκεί έξω ήταν μια επαρχία.
http://vandimir.blogspot.com/2009/05/blog-post.html
http://us.imdb.de/title/tt0292335/awards
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου