" (...) Οι κατακτήσεις του Αλεξάνδρου και η ίδρυση των ελληνιστικών βασιλείων έδωσαν το έναυσμα για μια σειρά μεταναστεύσεων και πολιτικών επαναπροσαρμογών, που διέρρηξαν το σχετικά στεγανό κόσμο της κλασικής πόλης. Χιλιάδες Έλληνες συνέρρευσαν στις νέες, μεγάλες και μικρές, πόλεις της ελληνιστικής Ανατολής, για να βρουν την τύχη τους. Σ'αυτές τις νέες κοινότητες θα πρέπει αναπόφευκτα να υπήρξε μια κάποια αίσθηση νεωτερισμού και έλλειψης ριζών, που προκαλούσε ανησυχία. Για παράδειγμα, δεν ήξερε κανείς πάντα ποιοι ήταν οι συμπολίτες του ή τι θα έπρεπε να περιμένει από αυτούς, αφού πολλοί ήταν μετανάστες από άγνωστες πόλεις και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις, και από άγνωστους πολιτισμούς. Ούτε μπορούσε κανείς να είναι βέβαιος για το ποιος θα ήταν ο ρόλος του μέσα στην κοινότητα. Ο καθένας έκανε τη σκέψη ότι θα του παρουσιαζόταν μια θεαματικά στροφή της τύχης. Με λίγη τύχη θα μπορούσε να γίνει ευνοούμενος του βασιλιά και να δει την πόρτα να ανοίγεται σε ατελείωτο πλούτο και δύναμη. Αλλά υπήρχε επίσης πάντα το ενδεχόμενο να λεηλατηθεί η πόλη του από στρατό Ελλήνων ή ξένων μισθοφόρων κάποιου άλλου βασιλιά και να στερηθεί τα πάντα ή να πουληθεί ως δούλος (...).
J.J. Pollitt, " Η Τέχνη στην Ελληνιστική Εποχή", μετ. Γκαζή Α., εκδ. Παπαδήμα, Αθήνα 1994
Σας θυμίζει κάτι. (rhetorical question).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου