"Προορισμένο για χρήση πιο ειδική και πιο χυδαία, το καμαράκι αυτό, απ' όπου έβλεπε κανείς τη μέρα ως τον Πύργο του Ρουσσαινβίλ-λε-Πεν, μου χρησίμεψε για καιρό σαν καταφύγιο, ίσως γιατί ήταν το μόνο δωμάτιο που μου επιτρέπανε να κλειδώνω, για όλες μου τις απασχολήσεις που απαιτούσαν απαραβίαστη μοναξιά: ανάγνωση, ονειροπόληση, δάκρυα και ηδυπάθεια."
Marcel Proust, "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο-Από τη μεριά του Σουάν"
*pic
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου