Κάπου στα νότια προάστια/ εχτές/ ώρα πρώτη πρωινή/ κούραση/ αλλά το βλαχομπαρόκ ανασταίνει και νεκρούς/ το όλο σκηνικό θύμιζε κινέζικο πανηγύρι/ με εύστοχες αναφορές στη ρωσική μαφία/ κατάλαβα πώς μπορείς να τα συνδυάζεις όλα/ όταν δεν διαθέτεις τίποτε αξιόλογο/ επίσης έβγαλα συμπέρασμα/ καθοριστικής σημασίας/ κάποιοι καταπίνουν το μηχάνημα σολάριουμ/ κι έτσι μαυρίζουν από μέσα προς τα έξω/ προοδευτικά/ θέτοντας βέτο στους υπόλοιπους/ ένα πράμα στα όρια της αρρώστειας/ σχεδόν/ την κατάσταση έσωσε μια τζελατερία με λευκές καρέκλες/ παρέμπεμπαν οπωσδήποτε στον Αστέρα Βουλιαγμένης αλλοτινών εποχών/ η ατμόσφαιρα θύμιζε έντονα/ τη γυναίκα απέναντι απ' το σχολείο μου/ με το χριστουγεννιάτικο δέντρο/ στημένο ολόχρονα στην είσοδο του σπιτιού της/ στολισμένο κι όλα/ λουσμένο πατόκορφα στ' απόνερα από τον κουβά της σφουγγαρίστρας.
δεν ξέρω τι καύλες είχε/ αλλά δεν με εκπλήσσει που κι άλλοι πολλοί έχουν παρόμοιες.
\Ρουστίκ/
ΑπάντησηΔιαγραφήόταν γράφεις έτσι, με πονάει το μυαλό από τη δύναμη των λέξεων και τη διαύγεια των εικόνων.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι μετά θέλω κι άλλο.
:)