Back to basics

[Το πρωινό τρόλλεϋ ήταν γεμάτο από γνωστό νυσταγμένο κόσμο/ η κυρία με το χαμηλό σινιόν σε χρυσό μαντήλι/ η καστανιέττα/ ο τρυποκάρυδος με προχωρημένη αλωπεκία/ και το ξανθό μουστάκι/ σε απαρτία/ ανέβηκα παραπαίοντας/ η πάνινη τσάντα κολατσιού με τα δυο μόλτο σοκολάτα/ ένα μήλο χιονάτης/ ένα στυλό μπικ χωρίς καπάκι/ και μια μπαγιάτικη μισοφαγωμένη τυρόπιτα από την προηγούμενη/ ηχορύπαιναν στις πλαστικές σακούλες/ μερικές φορές αναστατώνομαι - στιγμιαία - απ' τα ράκη που κουβαλάω/ αλλά πραγματικά δεν έχω χρόνο να κλά(π)σω/ κι αρκούμαι στην αναπαραγωγή της βρώμας που αντιμετωπίζω καθημερινά γύρω μου/ το ιδανικότερο δώρο του άη βασίλη/ στους Αθηναίους/ θα ήταν μια μπάρα πράσινο σαπούνι/ κι ένα καραβάκι μπόνους για τις Κυριακές και τις αργίες/ δε φαντάζεσαι τι βρωμερά σενάρια γεννάει η επίσης αρρωστημένη μου φαντασία/ σε σχέση με αυτή την κατάσταση/ το μόνο που ξέρω με σιγουριά είναι ότι δε μπορούν να καταγραφούν σε αυτό το μπλογκ/ διότι το γούστο αποτελεί πρωτίστως μεγάλο καθήκον/ I wish I was a little bar of soap]