[How do you dare talk of love/ if you' ve never known Lola Rastaquouère/ she thought she was a he/ he thought he was a she/ but neither of them knew really/καλημέρα κουκουβαγιάκια μου/ καλή εβδομάδα κουκουβάουοοοου/ δεν ξέρω που έχουν πάει όλοι/ στη γειτονιά μου πάντως εκτός από τους τρυποκάρυδους της ΔΕΗ/ μεγάλες ησυχίες/ κατάφερα να δω τρεις ταινίες μετά/ από αιώνες/ αφού πέρασα το καλοκαίρι βλέποντας ελληνικό τοπγκαν/ ξέρεις ποιό/ στο χωλ έπαιζε Γκαλ Κόστα ταυτόχρονα/ τέτοια νέκρα μιλάμε/ μόνο που δεν μίλαγα στο λάστιχο του ψυγείου/ προς το τέλος/ ήθελα να γράψω τρεις λέξεις γι' αυτά που είδα/ έπιανα το μολύβι και το τετράδιο/ να σημειώσω αλλά διάβολε/ αλλού/ αλλού/ το μυαλό στην καραμελέ που έπηζε/ ή στη συνέχεια του τοπγκαν/ ο Κ. γύρισε σέρνοντας πίσω του την μυρωδιά του έρωτος σε κάμπινγκ/ how do you dare talk of love/ σκεφτόμουν τα χρώματα που είδαν στη σκηνή το βράδυ/ μισές φωνές κολλημένες ακατάστατα μεταξύ τους/ άπλωσα την ψάθα και την πετσέτα στο δωμάτιο/ καπέλο αλά Κλαούντια Καρντινάλε/ τράβαγα στο τετράδιο γραμμές και καμπύλες/ σχεδίασα ένα ρόδι σκεφτόμενος πάλι τον Κλέφτη των Ροδακίνων, Kradetzat na praskovi (1964) και το Tillsammans (2000) του Μούντυσον/ άνοιξα ένα βιβλίο στην τύχη/ όπως πάντα ο Τέρνερ/ αργά το βράδυ/ she thought she was a tree.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου