14.11.09

Νέλλυ

............................................

Το 1888 η Νέλλυ ήταν 24 ετών. Θα πρέπει να' χε φάει κάποιο σοβαρό σκάλωμα με τον Γύρο του Κόσμου σε 80 μέρες (ναι του Βέρν) αλλά δεν μπορώ να ξέρω πώς αυτό προέκυψε. Η ανάγκη πάντως για ένα ταξίδι υπήρξε επιτακτική, όπως εξομολογείται η ίδια στο βιβλίο της. Το σίγουρο είναι πως αφού κατάφερε να εξασφαλίσει χορηγεία από τον εκδότη της στην εφημερίδα New York World, έθεσε σ' εφαρμογή το μεγαλόπνοο εγχείρημα της ξεκινώντας τον πραγματικό γύρω του κόσμου, στα χνάρια του Φιλέα Φογκ. Αφετηρία στο ταξίδι της υπήρξε φυσικά η Νέα Υόρκη, την οποία εγκατέλειψε στις 14 Νοεμβρίου 1889, σαν σήμερα δηλαδή, πριν από 120 χρόνια. Νομίζω. Η Νέλλυ διακρινόταν κυρίως για την αποφασιστικότητα και την μαχητικότητά της. Ήταν τόσο σθεναρά δοσμένη στο σκοπό, που απαίτησε ειδικό τραίνο (για τη διαδρομή Σαν Φρανσίσκο - Σικάγο) προς επίτευξή του. Το τραίνο αυτό ονομάστηκε Miss Nellie Bly Special. Στην Αμιέν, συνάντησε τον Ιούλιο Βέρν από τον οποίο πήρε συνέντευξη. Το ταξίδι διήρκεσε 72 μέρες, 6 ώρες, 11 λεπτά και 14 δευτερόλεπτα. Η Νέλλυ είχε καταφέρει να καταρρίψει ένα ακόμη προσωπικό και παγκόσμιο ρεκόρ. Ήταν πολύ ευχαριστημένη και μπορούσε να απολαύσει το τσάι της ατενίζοντας το χειμωνιάτικο τοπίο της Νέας Υόρκης.
Το ημερολόγιο έδειχνε 25 Ιανουαρίου 1890.

"If you do it in seventy-nine days, I shall applaud with both hands," Jules Verne said, and then I knew he doubted the possibility of my doing it in seventy-five, as I had promised. In compliment to me, he endeavored to speak to me in English, and did succeed in saying, as his glass tipped mine:
"Good luck, Nellie Bly."

*Nelly Bly, μια σύνθεση του Stephen Foster.

ch. 4

-*-




"Προορισμένο για χρήση πιο ειδική και πιο χυδαία, το καμαράκι αυτό, απ' όπου έβλεπε κανείς τη μέρα ως τον Πύργο του Ρουσσαινβίλ-λε-Πεν, μου χρησίμεψε για καιρό σαν καταφύγιο, ίσως γιατί ήταν το μόνο δωμάτιο που μου επιτρέπανε να κλειδώνω, για όλες μου τις απασχολήσεις που απαιτούσαν απαραβίαστη μοναξιά: ανάγνωση, ονειροπόληση, δάκρυα και ηδυπάθεια."
 Marcel Proust, "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο-Από τη μεριά του Σουάν"
*pic