29.3.11

Στη βεράντα

.................
* Την Παρασκευή μετά από τετράωρη περιπλάνηση στον ήλιο σύρθηκα στη νότ για το λαρύγγι/ καθόμουν πίσω από ένα πιάνο όπου ξαναμμένος κόσμος ακούμπαγε διάφορα ρούχα/ μέτραγα τα δάχτυλα ξανά και ξανά/ κι ένιωθα ότι από στιγμή σε στιγμή θα μου πέφτανε όλα τα δόντια απ' την κούραση/ αλλά η παιδιάστικη χαρά των αγοριών στο βάθος απέναντι/ έλυνε διάφορα μυοσκελετικά/ προβλήματα/ τελευταία στιγμή/ πάντα τελευταία/ εμφανίστηκαν κάποιοι απ' αυτούς που ακούνε/ χάθηκα αλλού/ τα φώτα στην Αλεξάνδρας λίγο πριν τα μεσάνυχτα ήταν πνιγμένα στην πάχνη/ σημάδι επικείμενης ρήξης αμφιβληστροειδούς λόγω πολύωρης χρήσης φακών επαφής/ στην έξοδο του μετρό είδα ένα μεγάλο αγόρι με ξυρισμένο κεφάλι/ ακουμπισμένο σ' ένα κοντάρι τυλιγμένη σημαία/ αποφάσισα να τον ακολουθήσω/ αλλά το βήμα του ήταν τόσο ταχύ/ που δε μπορούσα παρά να σκεφτώ ότι πήγαινε να γαμήσει/ ότι τον είχε πιάσει κόψιμο/ ή ότι είχε αργήσει σε κάποια έπαρση σημαίας/ και στις τρεις περιπτώσεις ήταν ναύτης ινκόγκνιτο / το Σάββατο στο μπάιος ο οΟοΟΟ ήταν περίπου αδιάφορος/ αλλά τουλάχιστον κάποιοι περνάγανε καλά/ το καλύτερο πάντως ειπώθηκε από τον φρέντυεφ στο τουίτα And it goes to show u that if u play Usher and Flocka Flame slowed down, the fashionistas think ur playing "witch house" / όλη η αλήθεια συμπυκνωμένη σε μια πρόταση/ μόνο αν είσαι καλός παρατηρητής δατ ις/ κατά τις τρεις (3:00) ; ανέβηκε η Λιλίκα στη βεράντα/ με τα παραμύθια της κι ένα πρόσωπο τόσο καθηλωτικά καθαρό/ που είναι ν' απορείς πώς παράγει τόση μουσική ομίχλη/ oh please keep her in her yellow fog yellow man