18.2.11

Όνειρο

.........

Όνειρο μυστήριο/ μυρωδιά από παλιωμένα σφουγγάρια αντίκ καναπέδων/ γιαγίλα/ μουρμούρα και χαμηλά σινιόν σε καφετί φιλέ/ στη σάλα/ στεκόμουν μπροστά στην εταζέρα με το δάχτυλο χωμένο στην κλειδαρότρυπα/ στο ράδιο έπαιζε το She's Cool * τωνLoubogg/ ανακάτευε το πλιγούρι στην κουζίνα/ οι τομάτες ξεφλουδισμένες στο πιάτο/ ανάμεσα στα κρύσταλλα/ τις απαλές γωνίες των αυγοθηκών/ τις πορσελάνες μπον τσάινα/ ήταν τα γράμματα/ σε φακέλους φυστικί/ τα γράμματα του Πέτρου/ στριφογύρισα λίγο ακόμη το δάχτυλο στην κλειδαρότρυπα/ δε γνωρίζω κανένα Πέτρο/ περίεργο/ κι έπειτα ό, τι πήγαινα ν' αγγίξω/ έπεφτε μυστηριωδώς κάτω κι εξαφανίζονταν/ έτσι που δεν προλάβαινα να διαβάσω σχεδόν τίποτε/ μόνο κάποια επιπόλαια σκίτσα στους φακέλους/ φάρους/ πουλιά/ νυχτερινούς ουρανούς/ και στο τέλος η Μάριον Σίβα στο ράδιο/ Αν δεις στον ύπνο σου ερημιά και δέντρα μαραμένα να κλαιν στον κήπο σου πουλιά και μια καρδιά στα ξένα/και μετά η Μάριον απλωμένη σα μπουγάδα στη μικρή ροδιά της αυλής/ όλα αυτά συνέβαιναν ενώ τα γράμματα του Πέτρου χανόντουσαν στο πάτωμα/ παφ πουφ παφ/ ήταν ένα πολύ λυπηρό τριπ/ ξύπνησα βαρύς/ το' να μπατζάκι είχε φτάσει στο γόνατο/ ζήτησα ένα διπλό σκέτο/ να μου φέρουνε/ αλλά στο δωμάτιο ήταν κανείς/ έξω ο ήλιος κόλλαγε ποστ ιτ τα μόρια της αναλυμένης χαράς στους διαβάτες/ δε βρήκα κανένα λάθος τελικά/ Πέτρο.