*μερικές φορές όταν τα πράγματα είναι απλά. οι άνθρωποι μοιάζουν ίδιοι ο ένας με τον άλλο. ολόιδιοι με διαφορετικά στόματα. και χαρακτηριστικά που πλήττουν. αφημένα κάπως παράξενα ή όχι ανάλογα με τη διάθεση πάνω στα μαξιλάρια τους. κοιτιούνται προσπαθώντας να θυμηθούν πώς ήτανε πριν αλλά δε θέλουν. κι όπου ακουμπάνε. (ότι ήθελαν να πάνε στο φεγγάρι. στο θεό θέλουν) μίσος και ντροπή και απώλεια.
εκείνες τις φορές τα πράγματα είναι τόσο πιο πολύπλοκα. που σχεδόν δεν τα καταφέρνω.
εκείνες τις φορές τα πράγματα είναι τόσο πιο πολύπλοκα. που σχεδόν δεν τα καταφέρνω.
