Απέναντί μου καθόταν μια κυρία εξωτικό πουλί/ με σκουλαρίκια πολυελαιους που θα' παιρνα όρκο ότι τα σήκωσε με χριστιανική κομπίνα/ από κάποια/ επίσης χριστιανική κυριακάτικη ζωοπανήγυρη/ δε θέλω να επεκταθώ/ η Κηφισίας με νανούριζε γλυκά/ καθώς και το πλήθος των αντικατοπτρισμών των κρυστάλλων κάθε φορά που γονάτιζαν στο λίπος της/ κοίταγα στα αβυσσαλέα μπούτια με μια ενοχή και μια ασυμμάζευτη βλαχοπεριέργεια/ μέσα στο γλάρωμα ελάχιστα εγκεφαλικά κύτταρα αγρυπνούσαν με Bobby Beausoleil/ ενώ έκτακτα μου προέκυψε ότι το μαλλί της έφερνε στον Κλάους Κίνσκι/ το παλιόσκυλο/ και τότε θυμήθηκα to Mein liebster Feind - Klaus Kinski (1999)/ στον Ευαγγελισμό ένας νεαρός σνίφαρε άνετος ότι άσπρο κι αν ήταν αυτό/ εγώ λέω ζάχαρη που αρέσει σε όλους/ σχεδόν/ καταμεσής στο δρόμο/ ενώ στα πέντε μέτρα ένας συνάδελφος σε μοντιλιανική πόζα/ πάσχιζε ν' ανοίξει μια τροχήλατη χειραποσκευή /σε χρώμα παντελώς άκυρο/ βεραμάν/ και που δεν ταίριαζε με τα ρούχα κανενός απ' τους δυο/ λίγο μετά στο σπίτι είδα το More (1969)/ σεξ ντρογκια ροκενρολ βεβαίως βεβαίως/ η ανυπαρξία εκπλήξεων είναι σχεδόν ανακουφιστική/ αλλά βρήκα τσόντα/ το άνοιγμα της Μίστυ Μπετόβεν/ που θα χαζεύω με προβλεπέ παρέα το Σαββατοκύριακο/ καθώς θα σχολιάζουμε το Σαρτόριαλιστ/Χα.
