** Είδα τις ελιές στη φώτο κι έγινα συναισθηματικός. Θυμήθηκα ότι κάτω από ένα λιόδεντρο έχασα το πρώτο μου δόντι, ήταν άνοιξη και δεν είχα κάποιο βιβλίο ούτε χαρτί ακουαρέλας. Ο Γιώργος φρέναρε τ' αμάξι με τα χελωνονιντζάκια ακριβώς δίπλα στο χαμένο μου δόντι, μεταβολή, για να χαθεί και πάλι στην αντίθετη κατεύθυνση. Κάτω από κείνο το δέντρο είδα την orchis lactea, το muscari commutatum και ένα άλλο μικρό λουλούδι χρώματος μωβ που δε θυμάμαι τ' όνομά του. Πιθανώς να μην υπάρχει καν στην Αττική. Ενώ έψαχνα γι' αυτό, εντόπισα αυτό το blog και μετά αυτό εδώ.
Καιρός για μια επίσκεψη στο κτήμα Συγγρού.
Καιρός για μια επίσκεψη στο κτήμα Συγγρού.
