Χθες το βράδυ ονειρεύτηκα ότι έτρωγα φράπα καθισμένος μπροστά στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη. Πρέπει να' χα μπει στο μουσείο πιο πριν γιατί έκοβα το φρούτο μ' ένα γιαταγάνι αρβανίτικο σορτ οφ θινγκ και το χλαπάκιαζα αλατισμένο. Κράταγα επίσης ένα πλακάτ που έγραφε σε κούριερ cocoabutter cash. Μπροστά στα πόδια μου υπήρχε μια λίμνη με νούφαρα χτικιάρικα μπορεί και σαρκοβόρα αλλά δε θυμάμαι σίγουρα. Τους έριχνες μενταγιόν με ραβασάκια, αποσπάσματα από το Écume des jours του Βιαν και γεννάγανε σακούλες *&* που πετάγανε γραμμή προς την είσοδο του καταστήματος απέναντι. Κοίταγα τη λίμνη και τα νούφαρα δυστυχής, ήθελα να πάρω ναρκωτικά, δηλαδή γκιβ μι ε μπλάντυ μπρέικ, αλλά εκείνη ακριβώς τη στιγμή είδα το Μάριο να περνάει πάνω σ' ένα διθέσιο ποδήλατο όπου το καβάλησα και φύγαμε βιαστικά προς το άγνωστο. Και μετά ξύπνησα να πάω για δουλειά. Έξω είχε καλή μέρα αλλά τα τζιτζίκια αργούν. Με λίγα λόγια νορμάλ. Όλα νορμάλ.
