Κουκλίτσας

Η φωνή του ερχόταν/ σαν απ' το βάθος της άμμου τσίτσιδη και αυθάδικη/ νουάρ, ποπ, νταντά και βι αι πι σκυλάδικο/ όλα μαζί αξεχώριστα και προκλητικά/ ήθελα να γείρω στο τσιμέντο πίσω/ να ιδρώσω και να κοιμηθώ ακίνητος/ ακούγοντάς τον να μιλάει ξεφυσώντας /για τους έρωτες/ με την ίδια μεταφυσική αγωνία παιδιού που κοιμάται/ είχαν έρθει και δυο γατόνια/ το ένα έμοιαζε ακριβώς έτσι/ και κοίταγε ακριβώς έτσι/ δηλαδή με κραυγαλέα αποσιωπητικά/ διδυμάκι με τη Σόδα της Λου/ δε γινόταν καμμιά παύση/ εκτός απ' την ώρα της κατάποσης του ψωμιού/ η γλυκύλα ανακατωμένη με την άπνοια/στο μυαλό μου έπαιζε στο ριπίτ αυτό από το Ζabriskie point/ μιξαρισμένο με το οδυνηρό έντελβαϊς που έπαιζα στον αυλό στη σχολική χορωδία/ ήταν μια παραξενιά αυτό το ψωμί με τα γατιά και την αναλυτική λογική/ δυνητικά λίγο σταφύλι θα επανέφερε την ισορροπία/ μόνο που κανείς δεν το σκεφτόταν ακριβώς έτσι/ ήθελα να πω πόσο μου θύμιζε κείνη την ώρα/ το χριστό από τη βάπτιση του Πιέρο ντελα Φραντσέσκα/ αλλά το άγιο πνεύμα χανόταν στα οινοπνεύματα / και μου φαινόταν αδιανόητο να διακόψω την ροή της σκέψης του/ παρακολουθούσα την προσπάθεια των κοριτσιών στο διπλανό/ να τεμαχίσουν το ψητό χταπόδι/ μπλαζέ κατάσταση/ με τα φαγιά κι όλα/ αλλά αυτός/ αυτός/ ένα χάιλαϊτ από μόνος του/ παρέπεμπε τόσο έντονα σε καπέλα πανάμα και Πίνο Σιλβέστρε/ που δεν είχα τι άλλο να ζητήσω / τελικά/./ There will be no game today, she cried across the board/ Everyday will be a holiday/ And all the pieces cheered as tidings spread abroad/ And the Pink Queen sat/and smiled at the cat who smiled back .