Γκουντνάιτ

[*Goodbye, Honolulu]

RIP

[*Slipped into dementia (1927-2011)]

Πρόσχωμεν

Richard Hayman - Dansero

Idris Muhamad - Εxpress yourself

Smith n' Hack - To our disco friends

Michael Fakesch - Complicated

Mia - Bucky done gone

Justice - Waters of Nazareth

Dj Spinna - Watch dees

Puss - Master and slave

Kahimi Karie - The Harder They Come

Mel Τorme - Sunshine superman

Stéphane Varègues - Le pape du pop

Jimmy james and the vagabonds - Ain’t no big thing

Jean-Pierre Massiera - Jim Clark Was Driving Recklessly

Hemsley Morris & Phil Pratt - Little Things

Ανσέστορς

[*Ο θαυμασμός και η εκτίμηση που τρέφω για το έργο του Sergei Parajanov είναι αρρώστιες γνωστές από παλιά. Ελάχιστες ταινίες μ' έχουν καυλώσει τόσο όσο το Sayat Nova (1968) . Πρέπει να είχε απειλήσει επικίδυνα το καουρισμακικό κατεστημένο γιατί ακόμη θυμάμαι την κάψα. Τελοσπάντων, επειδή κατακαλοκαίριασε και τα ήθη είναι γενικά χαλαρά, θυμήθηκα άλλη μια, παλιότερη ταινία του, που παίζει να είναι ανώτερη και σίγουρα πιο άρρωστη από το Σάγιατ Νόβα. Το Тіні забутих предків ("Shadows of forgotten ancestors" 1965). Πρόκειται για αριστούργημα, από κάθε άποψη. Υπάρχει διαθέσιμο για κατέβασμα, εάν υπάρχει ιντερέσο. Καθώς χάζευα διάφορες πληροφορίες, σχετικές με την ταινία -μεταξύ των οποίων και άπειρο ινφοτζάνκ- έπεσα πάνω σε ένα μικρό θαύμα. Αυτός ο κυριολεκτικά άγιος άνθρωπος, κάθισε και μάζεψε διάφορα ηχητικά αποσπάσματα -απ' την ταινία- συμπιλώντας ένα εξαιρετικό OST. Εννοείται πως δεν είναι ίζι λίσενινγκ, σκέφτομαι όμως, ότι ίσως μπορείς να το ακούς όταν παίζεις μπίλιες σε αλάνες, δίπλα σε τρυπούλες με μυρμήγκια, να κάνει λάβα και να κατουράς όπου βρεις. Η τραχιά γλώσσα των Καρπαθίων, ο πρωτογονισμός, η άγρια ομορφιά ανθρώπων και τοπίου, η προκατάληψη, η δεισιδαιμονία, η συναισθηματική ακαμψία, η βαρβαρότητα, και το παραμύθι αποτυπώνονται εδώ συνιστώντας μια εναλλακτική ηχητική περίληψη.
Dig it asap]