28.11.10

A bilingual Illiterate


Στα πεζοδρόμια λιωμένα φαγητά και πλαστικές συσκευασίες/ στα σκοτάδια των παραδρόμων της Κολοκοτρώνη το καλύτερο που μπορείς να πατήσεις είναι σκατά/ το χειρότερο κάποιο ψόφιο ζώο/ είχα συνεχώς την αίσθηση ότι μας κυνηγούσε ένα γιγαντιαίο κουνάβι/ αλλά ο Άρις ήταν τελικά τόσο συμπαθητικός/ που κάναμε μέχρι και βόλτα αγκαζέ οι τρεις μας/ ξεχνώντας τη μπόχα/ τις πρώτες μεταμεσονύκτιες ώρες/ κι αφού είχε προηγηθεί ένα κίλλερ ποτπουρί/ σωρηδόν κοψοφλεβικά άσματα/ η Χρυσούλα βούλιαξε στο μπισκότο της/ ο Άρις ήταν τόσο χαριτωμένος από μόνος του/ και χωρίς την παρέα μας/ σχεδόν μου θύμιζε ένα αγόρι/ που ήθελε ν' ακούει συνέχεια το παραμύθι η πριγκίπισσα και το μπιζέλι/ μας κοίταγε με ύφος γεμάτο ανεκδιήγητο θαυμασμό και απορία/ ένα συναισθηματικό κράμα αγωνίας, άγνοιας, παιδιάστικης ανυπομονησίας και αφέλειας/ όπως σχεδόν ένας άγνωστος κοιτάει μονοζυγωτικά δίδυμα/ προσπαθώντας να εντοπίσει τις μεταξύ τους διαφορές/ έλεγα ότι είναι άδικο να μη μπορούμε να φτιάξουμε μια μπάντα/ κανένας δεν ξέρει να παίζει μουσική/ εξόν από μένα που παίζω στον αυλό το φρέρε ζακ (μακάρι να' παιζα κι αυτό κι ας ήταν και στο σουραύλι)/ και το έντελβαις στη σχολική χορωδία/ θυμάμαι τη δασκάλα της μουσικής με το τζόκευ των Σικάγο Μπουλς να θυμώνει με το ασυγχρόνιστο τέμπο/ καμία έκπληξις/ αλλά η νοσταλγία για πράγματα περασμένα/ έσβηνε στη σκέψη του Άρι να παίζει μελόντικα ή πιανάκι Φίσερ Πράις/ ./

21.11.10

Don' t call me madam

..............................................................................
...............................................................................
[ Pansy Craze λέγεται η περίοδος άνθισης των gay bar και του gay performance στα μεγάλα αστικά κέντρα των ΗΠΑ. Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει να γίνει στη Νέα Υόρκη κατά την τριετία 1930 - 1933. Τα ντραγκ και γκέυ χάππενινγκς λάμβαναν συνήθως χώρα στα μποέμικα στέκια του Χάρλεμ και του Γκρήνουϊτς Βίλατζ. Kαι αυτός εδώ είναι ο μυστηριώδης Rae Bourbon aka Señora Diablo]

Θέλω

Big Ali flesh & blood

17.11.10

Waterfront

Βούλιαζα με απάθεια στο λασπωμένο μεταμεσημεριανό σύμπαν/ καθοδόν προς το μικρό σπίτι στο Παγκράτι/ κοντοστάθηκα αφηνιασμένος στη διασταύρωση του Χίλτον/ το πλωτό ποτάμι προκαλούσε συναισθηματική αστάθεια/ και βαρκάρης δεν υπήρχε/ μια απελπισία απολαυστική/ τόλμησα να σηκώσω το βλέμμα στις ακουαρέλες /που άφηνε στα πρόσωπα των περαστικών το δειλινό/ όλα εκείνα τα ακανόνιστα μενεξελιά στίγματα/ σπασμένο ομπρελίνο/ δημόσιο ντούζ/ μπατσοκατάσταση/ δεκαεφτά του Νιόβρη/ Νοβέμπερκιντ.