Slagsmålsklubben

Την πρώτη φορά που άκουσα αυτούς τους Σουηδούς με το παράξενο όνομα δεν κατάλαβα τι κάνουν ούτε γιατί το κάνουν. Η αδυναμία κατανόησης της μουσικής τους με παγίδευσε -πρώτος κανόνας των κολλημάτων- και τους άφησα να μιλήσουν. Ήθελα να ακούσω τις μικρές τους προτάσεις. Και τις μεγάλες τους ιδέες.

"Slagsmålsklubben" σημαίνει "The fight Club". Η μπάντα δημιουργήθηκε το 2000. Έμπνευση για το όνομα της αποτέλεσε η ομώνυμη ταινιά του David Fincher. Αποτελείται από τους Björn Nilsson, Hannes Stenström, Joakim "Beebop" Nybom, Joni Mälkki, Kim Nilsson, and Frej Larsson. O καθένας απ'αυτούς ή και όλοι μαζί δουλεύουν και σε side projects.

Οι περισσότεροι διαμένουν μόνιμα στο Βερολίνο. Εκεί ουσιαστικά αυτοεξορίστηκαν όταν η πατρίδα τους στάθηκε απρόθυμη να τους βοηθήσει να πραγματοποιήσουν το μεγάλο τους όνειρο. Την ίδια απροθυμία και δυσκαμψία απέναντι στην τέχνη τους δεν την έδειξε (ευτυχώς για μας) το μεγάλο χωνευτήριο-Βερολίνο. Γράφουν κάπου, ότι η στάση που τήρησαν τα Σουηδικα ΜΜΕ απέναντι σ' αυτή τη νέα μουσική σκηνή, συνεπώς και απέναντί τους, τους πίκρανε. Έχουν πάντως ένα μεγάλο κοινό τόσο στη Σουηδία όσο και στη Γερμανία.

Τώρα όσον αφορά στο είδος της μουσικής, είναι κατά ένα μεγάλο ποσοστό στην Gamewave αλλά για να αποφύγω την συστηματική, ενίοτε νευρωτική, κατηγοριοποίηση, θα έλεγα μια synthpop και καθάρισα.

Ακούστε το "Hit me hard" που είναι από τα πιο δημοφιλή τους κομμάτια. Ανάμεσα στους αγριεμένους ήχους ενός bad tempered videogame θα ακούσετε τη φωνή από το ρίνγκ: "I don't wanna die without any scars...".
Δεν νομίζω ότι υπάρχει τρόπος να εξηγήσει κανείς πόσο πολύ φαίνεται να έχουν πειθαρχήσει αυτοί οι βόρειοι τύποι το μυαλό τους.

Ξέρω τι εννοώ.

Δείτε επίσης το κλιπάκι του "Malmö Beach Night Party". Σας παρακαλώ δείτε το! Είναι σπουδαίο.

Πέρα από τα μουσικά στεγανά, εκτιμώ τους Slagsmålsklubben για την ικανότητα τους να παιδεύουν το μυαλό τους με αυτούς τους τμηματικούς ήχους. Πόσο μάλλον όταν αυτοί συνθέτουν και ενισχύουν τα ωραιότερα videolike-vibes της μεγάλης πόλης.