20.9.10

Cafe Größenwahn

Πέρασα ένα μέρος του απογεύματος ακούγοντας οχοχοχ/ ενώ παρακολουθούσα το ταβάνι της κουζίνας να ξεφλουδίζει και να πέφτει στο πάτωμα/ μεγάλα και μικρά κομμάτια ακρυλικού στο μωσαϊκό μπιζέλι/ προσπαθούσα να προστατέψω το φαγητό από την κατολίσθηση της αποκολληθείσας μπογιάς/ οι υδρατμοί μάλλον επιδείνωναν την κατάσταση/ μπορείς να φανταστείς πόσους υδρατμούς παράγει ένα κιλό φασόλια μαυρομάτικα σε μάξ θερμοκρασία/ δαντική κόλαση/ την ίδια ώρα μελετούσα την ανάμιξη του Ντιάγκιλεφ με το κίνημα Mir iskusstva (Мир иску́сства = Ο κόσμος της τέχνης ) δύσκολο πράμα να προωθείς την Αρ-Νουβώ και να διευθύνεις ταυτόχρονα ένα θίασο μπαλέτου/ και να είσαι και γκέι νόου οφφένς/βαρέθηκα γρήγορα/ η τυχαία σελίδα που άνοιξα στο λεξικό έλεγε αλμανάκ/ πρώτη λέξη πάνω πάνω/ κι έτσι έμαθα κάτι χρήσιμο που δεν ακούγεται σαν ντουρχγκάιστιγκουνγκ/ τα χρώματα του απογεύματος λειτούργησαν καταπραϋντικά/ στη γενικευμένη φόρτιση/ υποθέτω/ η κατάσταση υποβοηθήθηκε από το Ping-pongkingen (2008)/ το οποίο μοιάζει να είναι βουτηγμένο στο ταλκ/ δε ξέρω πως αλλιώς να το περιγράψω/ μου άρεσε δηλαδή γιατί δεν έχω δει άλλη ταινία που να ταλκίζει τόσο/ η μέρα κλείνει θριαμβευτικά σε 13 λεπτά/ ακριβώς.
νάνι νάνι
.

*pic

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου